پوتین در خاورمیانه

«پوتین در خاورمیانه»عنوان یادداشت روز روزنامه حمایت است که در آن می‌خوانید؛ ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه برای سفری رسمی راهی خاورمیانه گردید. وی در این سفر دو روزه از سرزمین‌های اشغالی ، رام الله و اردن دیدار داشت. این سفر در حالی صورت گرفت که در باب دلایل اهداف آن دیدگاههای متعددی مطرح شده است.

برخی از ناظران سیاسی بر این عقیده‌اند که این رویکرد به منزله نزدیکتر شدن روسیه به رژیم صهیونیستی است که تحت تاثیر لابی یهودی در روسیه صورت گرفته است هرچند که حضور یهودیان روس تبار در سرزمین‌های اشغالی امری انکارناپذیر است اما با توجه به سیاستهای منطقه‌ای روسیه به ویژه تاکید بر اصل مقابله با آمریکا و دگرگونی در یک جانبه گرایی آن، پذیرش این ادعا که پوتین برای خدمت به صهیونیستها راهی منطقه شده است کمی دور از ذهن می‌باشد چرا که در صورت اجرای چنین سناریویی مواضع روسیه در قبال تحولاتی مانند سوریه ایران باید با دگرگونی همراه می‌شد در حالی که تغییری در این مواضع ایجاد نشده است.

این امر چنان بوده که حتی رسانه‌های صهیونیست نیز اذعان کرده‌اند که نمی‌توان از روسیه انتظار تغییر موضع داشت و این رویایی بیش نمی‌باشد؛ چرا که آمریکا و اروپا نیز نتوانسته‌اند چنین تغییری را ایجاد کنند و تل آویو نیز نمی‌تواند.با تمام این تفاسیر این عبارت که پوتین با این سفر به دنبال ورود به خاورمیانه و تامین منافع روسیه در منطقه می‌باشد امری صحیح است.

بررسی کارنامه روسیه نشان می‌دهد که این کشور در دوران پوتین تقابل با آمریکا و توسعه حوزه فعالیتش را گسترش داده که یکی از محورهای آن را خاورمیانه تشکیل می‌دهد. در این چارچوب نیز می‌توان به عملکردهای روسیه در قبال ایران و سوریه اشاره داشت که مسکو تلاش دارد تا از این حوزه‌ها برای تقابل با‌آمریکا بهر گیرد. با توجه به این شرایط می‌توان گفت که روسیه اکنون نیز با سفر پوتین به سرزمین‌های اشغالی تلاش دارد تا به آمریکا بگوید که تنها بازیگر در عرصه روند صلح خاورمیانه نمی‌باشد و باید پذیرنده سایر بازیگران نیز باشد.

به عبارت دیگر چنانکه بسیاری از ناظران سیاسی ذکر کرده‌اند پوتین با این سفر به دنبال آن بوده تا از یک سو تحرکات صهیونیستها در منطقه از جمله در قبال ایران و سوریه که روسیه در آنها ایفای نقش دارد را کاهش دهد و از سوی دیگر با ورود به عرصه روند صلح خاورمیانه قدرت روسیه را به رخ آمریکا کشیده و پایان یک جانبه گرایی غرب در خاورمیانه را اعلام دارد. براین اساس می‌توان گفت که سفر پوتین به منطقه برگرفته از سیاست جدید خاورمیانه‌ای روسیه و ادامه تنشهای آن با آمریکا است که براساس آن تلاش گردیده که مسکو بار دیگر ابعاد جدیدی از قدرت خویش را به رخ غرب کشیده و بر اصل رویکرد جهانی برای احیای جایگاه خویش تاکید کند.