«بازگشت با چمدانهای خالی» سرمقاله امروز سیاست روز به قلم قاسم غفوری است که در آن می خوانید:
هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا در سفری دورهای راهی شرق آسیا شد. وی در این سفر از کوک ، اندونزی، چین، روسیه و تیمور شرقی دیدار داشته است.
سفر ۱۱ روزه وی در حالی به پایان رسیده که بررسی کارنامه این سفر نکاتی قابل توجه را آشکار می سازد. هر چند که در حوزه سیاسی و اقتصادی کلینتون تا حدودی توانست جایگاهی برای آمریکا در اقیانوس آرام و شرق آسیا کسب کند اما در حوزههای مهم دیگر وی نتایجی دیگر را تجربه کرده است.
از اهداف وی در این سفر دیدار از اندونزی و توسعه حضور نظامی و سیاسی در این کشور برای مقابله با چین بوده است. آمریکا حتی از ابزار ادعای زندگی اوباما در کودکی در اندونزی استفاده کرده است.
هر چند که دولتمردان اندونزی از کلینتون استقبال کردهاند اما اعتراض مردم اندونزی به سفر کلینتون نشان داد که آمریکا نمیتواند چندان امیدی به توسعه نفوذ در این کشور داشته باشد. بسیاری تاکید دارند که روابط دو کشور نمیتواند بویژه در حوزه نظامی چندان گسترشی داشته باشد چرا که مردم این کشور بر همگرایی منطقهای و دوری از آمریکا تاکید دارند.
در سفر به چین نیز کلینتون چند هدف اصلی را پیگیری میکرد. اعمال فشار بر چین برای پذیرش طرح آمریکا برای تقسیم منابع دریای چین با سایر همسایگان این منطقه، مقابله واحد با کره شمالی و اعمال فشار بر ایران و سوریه از اهداف کلینتون بوده است.
به رغم آنکه دو کشور بر توسعه مناسبات سیاسی و اقتصادی تاکید کردند اما نه چین به سایر خواستههای کلینتون عکسالعمل نشان داد زیرا که اختلافها میان دو کشور چنان است که با سفر کلینتون نیز قابل رفع نمی باشد.
محور دیگر سفر کلینتون را حضور در روسیه تشکیل میدهد. هر چند که وی برای حضور در نشست اپک راهی مسکو شده بود اما دیدارهای حاشیهای وی مهم تر از این نشست بوده است. وی تلاش داشت تا نظر روسیه را در قبال ایران و سوریه تغییر دهد. مخالفت روسیه با طرحهای غرب در کنار هشدار به عملکردهای نظامی آمریکا نشان داد که روسیه نیز در کنار آمریکا قرار نمیگیرد.
با توجه به این شرایط میتوان گفت که سفر کلینتون هر چند دارای برخی دستاوردهای اقتصادی و سیاسی بوده و حداقل برای کلینتون کارنامه یک دیپلماسی فعال را به نمایش گذاشته اما در نهایت نتوانسته اهداف اصلی کلینتون یعنی نفوذ در اندونزی و تغییر مواضع چین و روسیه در قبال تحولات جهانی را اجرایی سازد.
بر این اساس میتوان گفت که کلینتون با چمدانهای خالی به آمریکا باز گشته در حالی که در فضای رسانه ای و تبلیغاتی تلاش دارد تا چنان وانمود سازد که توانسته اهداف جهانی آمریکا را اجرایی سازد.