«خط سه سویه دشمن»

«خط سه سویه دشمن»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم حسام الدین برومند است که در آن می‌خوانید؛رصد اطلاعات آشکار در فضای رسانه ای به وضوح نشان می دهد که مهم ترین دستور کار دشمن در شرایط فعلی مواجهه با انتخابات سال 92 در ایران است.

البته جغرافیای بازی دشمن مشتمل بر چند «سناریو» و کلید زدن چند «پروژه» و به صحنه آوردن «تاکتیک» های مکمل خواهد بود و بدون شک ترفندها و دسیسه های چند لایه را برمی گزیند.

این نوشته تلاش می کند محورهایی از بازی دشمن در میدان انتخابات 92 مبتنی بر داده های آشکار و اتفاقات و رویدادهای جاری طی هفته های گذشته را رهگیری نماید.

البته سرنخ تحرکات دشمن برای انتخابات پیش روی را می توان از پایان انتخابات مجلس نهم در اسفند سال گذشته مورد واکاوی قرار داد.

مشارکت بالای مردم در انتخابات 12 اسفند سال 90 و رقم زدن حماسه دیگری ثابت کرد که سناریوی دشمن به نتیجه نرسیده و پروژه ها و تاکتیک های به صحنه آمده علیه ملت ایران ابتر مانده است.

از همین روی؛ سال 91 برای دشمن پس از شکست سنگین در سال 90 و انتخابات مجلس نهم و از سوی دیگر در پیش بودن انتخابات سال 92 حیاتی و راهبردی محسوب می شود.
اکنون و در شرایطی که 6 ماه تا انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است باید دید تحرکات و دسیسه های دشمن برای تاثیرگذاری بر انتخابات بر چه محورهایی بنا شده است.

1- از جمله محورهای اصلی و همیشگی دشمن که این روزها در بستر فضای رسانه ای پررنگ تر و برجسته تر شده است؛ «عملیات روانی بر ذهن مسئولان» است.
رسانه های ضدانقلاب و بیگانه به صورت زنجیره ای و در حجمی انبوه یک «جنگ نرم اقتصادی» را تدارک و ساماندهی کرده اند. ایجاد نارضایتی اقتصادی فراگیر، هدف اصلی این جنگ تمام عیار اقتصادی است.

دشمن برای تحقق اهداف شوم خود در این جنگ اقتصادی «پروژه تحریم» ها را در ابعاد و مختصات بی سابقه ای به صحنه آورده است.

نکته گفتنی این است که ابزار «تحریم» ها علیه جمهوری اسلامی مقوله نامأنوسی برای ملت ایران نبوده و همواره در سه دهه گذشته پروژه تحریم ها به عنوان یک اقدام نرم اقتصادی از سوی دشمن به کارگیری شده است اما آنچه طی ماه های اخیر درباره تحریم ها قابل اعتناست، بزرگ نمایی بیش از حد تحریم ها از یک سو و عملیات روانی بر ذهن مسئولان در این باره از سوی دیگر است.

در همین راستاست که مشاهده می شود دشمن پیش از تصویب و اعمال تحریم ها علیه کشورمان ابتدا به واژه سازی و مانور رسانه ای پرداخت. ماه ها قبل از اینکه تحریم های ژوئن و ژوئیه علیه ایران اعمال شود رسانه های زنجیره ای دشمن به صورت گسترده این محورها را انعکاس و پوشش دادند که؛ الف- تحریم ها به اصطلاح فلج کننده و گزنده است. ب- تحریم نفتی و بانک مرکزی ایران فروپاشی اقتصاد ایران را رقم خواهد زد. پ- تاثیرگذاری تحریم ها برای منزوی کردن ایران قطعی است و...

پمپاژ رسانه ای گسترده و مستمر بر اینکه «تحریم ها اثر کرده است» با هدف عملیات روانی، ذهن مسئولان را نشانه گرفته تا «تدبیر»ها که خنثی کننده «تحریم» ها است به مرحله «تصمیم گیری» و «اجرا» نرسد.

آنچه در این میان مهم است تلاش و تحرک و پویایی و اعتماد به نفس مسئولان است تا راه دور زدن تحریم ها و پروژه سوزی دشمن را بیشتر از گذشته در پیش بگیرند، تجربه نمایند و به عنوان یک نسخه حیات بخش به میدان آورند.

شواهد و قرائن غیرقابل خدشه حاکی از آن است که دشمن در «پروژه تحریم»ها دچار اشتباه در محاسبات بوده و همین نقطه روشن است که می تواند بازی دشمن در عملیات روانی بر ذهن مسئولان را بسوزاند. به عنوان نمونه گزارش دو روز پیش آژانس بین المللی انرژی حاوی واقعیاتی است که ادعای پیش گفته -اشتباه در محاسبات پیرامون پروژه تحریم ها- را اثبات می کند.

براساس گزارش آژانس بین المللی، تولید و صادرات نفت ایران در ماه اکتبر (ماه گذشته) افزایش یافته است.

این رویداد در حالی است که تحریم های آمریکا در ژوئن و اتحادیه اروپا در اول ژوئیه به اجرا درآمده و قرار بوده «گزنده» و «فلج کننده» و... باشد تا بالاترین و بیشترین اثرگذاری تحریم ها در طول تاریخ به منصه ظهور برسد، اما آیا چنین شده است؟ پاسخ منفی است و تحریم های غربی در حوزه نفت که با آب و تاب فراوانی مانور رسانه ای داده می شد با شکست مواجه شده است.

جالب اینجاست که حتی شبکه تلویزیونی بی بی سی در همین خصوص نتوانسته «تردید»ها را از سیمای «تحریم»ها کنار بزند و این پرسش چالش برانگیز را مطرح نموده است؛ «چطور علی رغم افزایش تحریم ها، فروش نفت ایران بیشتر شده؟!» بنابراین ماهیت تحریم ها مخلوطی از اهرم های اقتصادی به اضافه عملیات روانی و رسانه ای است که واقعیت های اقتصادی نشان می دهد سهم جنگ روانی دشمن در این میان بیشتر است.

نکته حائز اهمیت این است که در این شرایط مسئولان اقتصادی و دولت وظیفه خطیر و حساسی را بر دوش دارند و آن اینکه در وهله اول عملیات روانی دشمن را بر ملا نمایند و در وهله بعد با تدابیر ویژه و برنامه ریزی های علمی و در پیش گرفتن «اقتصاد مقاومتی» هر روز از دامنه فشارها بکاهند.

2- اما محور دیگری که مکمل «عملیات روانی بر ذهن مسئولان» است پروژه مشغول سازی مسئولان به کارهای فرعی و حاشیه ای است. به عبارت روشن تر گاهی اوقات دشمن با برنامه ریزی های تودرتو و چندلایه و هدایت فضا به سمت و سویی خاص تلاش می کند تا مسئولان و تصمیم گیران کشور از فرمول و قاعده اصلی-فرعی کردن امور غفلت نمایند.

البته این موضوع را نیز نباید از قلم انداخت که گاهی هم دشمن طراحی و برنامه ریزی خاصی ندارد یا در طراحی و برنامه ریزی با شکست مواجه شده ولی متأسفانه برخی از مسئولان ناخواسته در زمین دشمن بازی می کنند.

اینجاست که اگر چنین احتمال و فرضی رنگ واقعیت و عینیت می گیرد بلافاصله شاخک های دشمن به کار می افتد و برای ادامه کار طراحی می کند تا سوار بر موضوع شود.

در شرایط فعلی هرگونه اقدامی از سوی مجلس یا دولت و یا دستگاه قضایی و یا هر کانون و مرکز دیگر نظام که در افکار عمومی نشانه ای از تقابل قوا برجای بگذارد می تواند بهره برداری دشمن را در پی داشته باشد.

3- از دیگر محورهای دشمن در مواجهه با انتخابات سال 92، تلاش برای زیر سؤال بردن نهادهای ارزشی نظام است. مقارن با این تحرکات توطئه آمیز باید هجمه دشمن را به ساختار حقوقی نظام آدرس داد.

البته آنچه این روزها، دشمن در جهت تضعیف ساختار نظام، دنبال می کند اعتبارزدایی از قوه قضاییه است که براساس ادعاهای واهی و پمپاژ شایعات و شبهات پیرامون دستگاه قضا در دستور کار قرار گرفته است.

انتشار گزارش های حقوق بشری علیه قوه قضاییه ایران و تحرکات سیاسی و مغرضانه احمد شهید در قالب به اصطلاح گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر جمهوری اسلامی از جمله شواهد آشکاری است که به وضوح نشان می دهد حمله رسانه ای به قوه قضاییه آغاز شده است. از طرف دیگر؛ محکومان و مجرمان امنیتی از سوی نهادهای به اصطلاح حقوق بشری جایزه[!] می گیرند.

اما سؤالی که پیش کشیده می شود این است که اگر دشمن با عملیات روانی بر ذهن مسئولان اجرایی و اقتصادی، «دولت» را نشانه گرفته و با دمیدن در طرح مسائل فرعی و پرتنش، «مجلس» را از نظر دور نداشته است با چه هدف و منظوری حمله به «قوه قضاییه» را کلید زده است؟

پاسخ را می توان در وظایف خطیر و حساس و بعضا منحصر بفرد قوه قضاییه در تامین امنیت و پیشگیری از جرایم دانست. اگر دشمن خط فتنه و بی ثبات سازی سیاسی تا بزنگاه انتخابات را دنبال می کند- که قرائن بر آن گواهی می دهد- می داند که این قوه قضاییه است که می تواند با برهم زدگان امنیت ملی و آشوبگران و فتنه گران برخورد کند و توان دستگاه قضایی در این زمینه پروژه نهایی دشمن در تضعیف ساختارها را ناکام می گذارد.

بنابراین عجیب نخواهد بودکه تا زمان ایام انتخابات علاوه بر سوژه سازی علیه دولت و مجلس، هر روز سوژه و موضوع جدیدی علیه قوه قضاییه نیز از سوی دشمن طراحی شده و در مقیاسی گسترده مانور رسانه ای بر روی آن داده شود.

و بالاخره باید گفت در چارچوب ساختار ویژه نظام طراحی ها و تحرکات دشمن در قالب محورهای عملیات روانی و سناریوهای تو در تو علیه قوای سه گانه برای مواجهه در انتخابات 92 به مانند تمامی انتخابات گذشته که دشمن از آن به عنوان بزنگاهی برای به بار نشاندن پروژه های خود بدان چشم طمع دوخته بود به نتیجه نخواهد رسید و این مهم در گرو هوشیاری و همدلی مسئولان قوای سه گانه و پرهیز از اقدامات انفرادی و جزیره ای در شرایط حساس کنونی است.