آمارهای تلویزیونی واقعیات اقتصادی

عنوان مقاله ابراهیم نکو عضو کمیسیون اقتصادی درستون سرمقاله  روزنامه تهران امروز:

دفاعیه تلویزیونی رئیس‌جمهور از کارنامه دو ساله اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها اگر چه قابل انتظار بود لیکن غیرطبیعی بود. آنچه این دفاعیه را غیرطبیعی نشان می‌داد، آمارهایی بود که متاسفانه با واقعیات ملموس جامعه فاصله فراوان دارد و انتظار نمی‌رفت که رئیس‌جمهور تا این حد چشم خود را بر واقعیات ببندد و مردم را به آمارها و نمودارهایی ارجاع بدهد که معلوم نیست توسط چه کسانی و با چه شیوه‌‌ای تنظیم شده است.

 

دفاع از اوضاع تولید، مطلوب نشان دادن وضعیت تورم و اعلام افزایش قدرت خرید 7 دهک جامعه مسائلی نیست که نتوان واقعیت آن را در جامعه یافت. واقعیت این است که تولید در شرایط مناسبی قرار ندارد، تورمی که مردم احساس می‌کنند بسیار فراتر از 26درصد اعلام شده توسط رئیس‌جمهور است و ناگفته پیداست که احساس عمومی از تورم بسیار دقیق‌تر از نمودارهای دولتی است. افزایش قدرت خرید 7 دهک جامعه هم خود داستانی است که هر چقدر کمتر بدان پرداخته شود، بیشتر به نفع دولت خواهد بود.

 

 نهایتا اینکه در علم اقتصاد به کنایه از شرایط رکود تورمی به‌عنوان بهشت پولداران و جهنم فقرا و افراد با درآمد ثابت یاد می‌کنند و در حال حاضر هم کشور ما دچار شرایط رکود تورمی است بنابراین در چنین شرایطی پایه استدلالی این خبر که 7 دهک جامعه با دریافت یارانه ناچیز 45 هزار تومانی قدرت خریدشان بهبود یافته است، سست‌تر از آن است که حتی قابل نقد باشد.

 

تنها توجیهی که درخصوص سخنان تلویزیونی رئیس‌جمهور باقی می‌ماند، این است که گاهی دولت‌ها مجبورند برای برون‌رفت از شرایط انتقادی و برای فرار از حملاتی که به‌حق و ناحق به آنها وارد می‌شود دست به چنین عکس‌العمل‌هایی بزنند. به بیان بهتر، رئیس‌جمهور در سخنان خود سعی کرد وضعیت اقتصادی را بسیار بهتر از چیزی که هست نشان دهد و در این مسیر وعده‌های بسیاری را هم مطرح کرد. این عکس‌العمل بیشتر با انگیزه برون‌رفت از فضای سختی که اکنون برای دولت به وجود آمده انجام شد.

 

 به هر روی ما باید دفاع از خود را حق دولت بدانیم و توقع نداشته باشیم که دولت به تمام ضعف‌ها و کوته‌کاری‌های خود اشاره کند و دست به انتقاد از خود بزند. با این وجود اما دولت نمی‌تواند برای دفاع از خود سخنانی مطرح کند که با واقعیت‌های اقتصادی جامعه فاصله زیادی داشته باشد.

 

زیرا مطرح کردن این سخنان در شرایطی که اقتصاد و معیشت مردم وضعیت خوبی ندارد می‌تواند اذهان مردم و کشور را به راه نادرست ببرد و در مسیری قرار دهد که جامعه درگیر یک دوگانگی ذهنی شود. خود رئیس‌جمهور هم از وضعیت اقتصادی کشور خبر دارد و می‌داند در برخی از حوزه‌ها آنچنان وضعیت خوبی نداریم یا اینکه تولید در شرایط مناسبی قرار ندارد.

رئیس‌جمهور قطعا از مراجعه‌های روزانه‌ای که به دفتر ایشان می‌شود در می‌یابند که بسیاری از مردم با سختی معیشت روبه‌رو هستند و از نظر قدرت خرید هم آنچنان در جایگاه مناسبی نیستیم.

از همین‌رو باید تاکید کرد که برعکس سخنان رئیس‌جمهور یارانه‌های 45 هزار تومانی نتوانسته‌اند قدرت خرید مردم را افزایش دهند و چه‌بسا شرایط آنها را هم سخت‌تر کرده‌اند. به بیان بهتر شاید روزی مبلغی به اندازه 45 هزار تومان گرهی از کار مردم باز می‌کرد اما این‌روزها به شدت خرج و مخارج بالا رفته‌است و با 45 هزار تومان نمی‌توان ادعای افزایش قدرت خرید را داشت.

 

به هر روی اما چون به روزهای پایان کار دولت نزدیک می‌شویم دولت در تلاش است که کارنامه بهتری از خود به نمایش بگذارد و این سخنان را هم به همین دلیل مطرح می‌کند. با این وجود مسئولین باید بدانند که مردم برای قضاوت به عملکردها و وضعیت خود نگاه می‌کنند و تنها به حرف و سخن اکتفا نمی‌کنند. از همین‌ر‌و نباید انتظار داشته باشیم که سخنان ما ذهن مردم را آرام کند و به آنها بقبولانند که قدرت خرید آنها افزایش پیدا کرده و وضعیت اقتصادی کشور در شرایط مناسبی قرار دارد.