«یک سفر دو دیدگاه»عنوان یادداشت روز روزنامه حمایت است که در آن میخوانید؛رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه دیروز راهی روسیه شد. در کنار گفت و گوهای طرفین درباره روابط دو جانبه و توسعه مناسبات میان دو کشور، نکته اساسی در رایزنیهای اردوغان را بررسی تحولات منطقه به ویژه سوریه تشکیل میداد. کارنامه روسیه و ترکیه نشان میدهد که طرفین دیدگاههای کاملا متفاوتی به سوریه دارند و در این رایزنی، نیز هر کدام تلاش کردهاند تا نظر دیگری را با تغییر همراه سازد.
اولا ترکیه از ابتدای تحولات سوریه نقش بازیگری غرب را داشته به گونهای که بخش عمدهای از چالشهای سوریه برگرفته از تحرکات این کشور است. هرچند که آنکارا در گذشته سیاست تنش با همسایگان صفر را پیگیری میکرد اما اکنون این رویه تغییر کرده و ترکیه با تنش آفرینی براساس خواست غرب به دنبال تامین منافع است. سوریه از جمله مراکزی است که ترکیه به شدت سیاست بحران سازی را در آن پیگیری میکند.
حمایت و آموزش گروههای تروریستی تحرکات گسترده سیاسی برای ایجاد اجماع جهانی علیه سوریه، استفاده از ابزارهای نظامی علیه دمشق که به سرنگونی جنگنده این کشور توسط ارتش سوریه منجر شد، میزبانی از مقامات و دستگاههای اطلاعاتی و نظامی غرب برای ضربه زدن به دمشق و...از جمله اقدامات ترکیه علیه این کشور است.
این تحرکات چنان بوده که بسیاری تاکید دارند اگر ترکیه به سیاستهای خصمانه علیه ترکیه پایان دهد شرایط ثبات در این کشور برقرار خواهد شد.ثانیا روسیه در تحولات سوریه نگاهی مغایر با ترکیه را پیگیری می کند.
مسکو میداند که جنگ با سوریه در اصل جنگ غرب با روسیه است. غرب با به آتش کشیدن و سلطه به سوریه تلاش دارد تا آخرین پایگاه سوریه در خاورمیانه را نیز نابود سازد و به نحوی خاورمیانه جدیدی بدون حضور روسیه را ترسیم سازد. با توجه به این شرایط روسیه از تمام امکانات و ابزارها برای مقابله با غرب در سوریه بهره میگیرد که نمود آن دو بار وتوی قطعنامه غرب در شورای امنیت است.
مسکو به غرب هشدار داده است که برای حمایت از سوریه از ظرفیتهای نظامی استفاده خواهد کرد. با توجه به جایگاه سوریه، مسکو تلاش کرده تا با برگزاری اجلاسهای بینالمللی نظیر اجلاس ژنو و تاکید بر حضور کشورهای مهم و تاثیرگذار در برقراری ثبات در این کشور، حل مساله سوریه را پیگیری کرده است.
با توجه به این شرایط میتوان گفت که دیدار اردوغان با مقامات روسیه، دیداری با دو دیدگاه متفاوت بوده که هر کدام تلاش کرده تا نظر دیگری را در قبال سوریه تغییر بدهد. اردوغان به دنبال سوق دادن روسیه به همگرایی با غرب و خط ضد سوری بوده در حالی که مسکو تلاش کرده تا ترکیه را از جرگه غرب جدا کرده و در چارچوب فرآیند سیاسی برای مساله سوریه قرار دهد.